PORTUGALSKI wz.40

 Hełm o czerepie głębokim z widocznie wyprofilowanymi nausznikami i nakarczkiem oraz słabo zaznaczonym daszkiem. W części skroniowej znajdują się otwory wentylacyjne wytłoczone w czerepie. Obrzeże hełmu jest lekko wywinięte na zewnątrz. Hełmy produkowano w jednym rozmiarze. Często na skorupie widoczne są ślady frezowania na tłocznikach czerepów.

 

       

 

Ślady frezowania.

 

 

Wyposażenie wewnętrzne składa się z trzech płatów skóry, każdy przymocowany czterema rozginanymi nitami do metalowej obręczy, która mocowana jest do czerepu za pomocą sześciu zaginanych „wąsów”. Są one przytwierdzone do czerepu metodą zgrzewania. Każdy z płatów skóry wycięty jest w dwa „listki” z otworami na sznurowadło, a na swojej powierzchni posiada kilka otworów wentylacyjnych. Do każdego jest doszyta kieszonka wykonana z materiału, do której wkładano poduszeczkę ze ściśliwym materiałem i w ten sposób regulowano rozmiar hełmu.

 

       

 

   

 

Podpinka wykonana jest ze skóry, a jej długość regulowana za pomocą dwóch mosiężnych klamerek bez bolca.

 

 

Hełm portugalski wz.40 swoim kształtem nawiązuje do hełmu hiszpańskiego wz.26 oraz japońskiego typu „KOBE”, których przyjęcie na wyposażenie armii przez pewien czas rozważano.

Hełmy malowano lakierem zielonym, a często także w kolorze piaskowym .

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Występują dwie odmiany tego hełmu:

1. Wywietrzniki wytłaczane i zaczepy podpinki przygrzewane do dzwonu poniżej obręczy fasunku.

 

    

2. Wywietrzniki nabijane i zaczepy podpinki nitowane za ich pomocą.

 

         

fot. Militariat