NIEMIECKI wz.40/53

 

Po wojnie, w jednostkach Straży Granicznej (Bundesgrenzschutz - BGS) i policyjnych (Bereitschaftspolizei - BePo) używano hełmów produkowanych w oparciu o konstrukcję hełmu M40.

Użytkowano dwa modele : z otworami wentylacynymi i bez nich. W obu przypadkach zastosowano wkładkę Innenausstattung 53 (I. 53). Często spotyka się ich określenie jako M35-53, co jest oczywistym błędem. Hełmy te nie są przedstawicielami modelu M35, gdyż posiadają przetłoczone okolice otworów wentylacyjnych jak w M40, a nie pierścienie montowane na otworach (nie dotyczy to hełmów M35 zregenerowanych i doprowadzonych do obowiązującego standardu; spotykałem również remontowane M40 jak i M42 produkcji wojennej).

 

M40 powojenny z otworami wentylacyjnymi - proponuję nazwać “M40-53”.

M40 powojenny, bez otworów wentylacyjnych - proponuję sklasyfikować jako “M53 (BGS)”,

lub “M40-53 bez otworów wentylacyjnych”.

 

Hełmy BGS i BePo malowane były w kolorze zielonym : w odcieniu niebieskim w latach 50. i 60. i trawiastym dla hełmów z późniejszej produkcji lub wyremontowanych. Posiadam w swoich zbiorach regenerowane po wojnie hełmy M35 i M42 malowane na kolor oliwkowy, pomimo, iż ten kolor zarezerwowany jest tylko dla Bundeswehry. Wspomniane hełmy, pochodzące z nadwyżek Wehrmachtu, otrzymały wkładki wzorowane na amerykańskim Riddellu (por. § niżej) i zostały przekazane na wyposażenie BGS.

 

Część niemieckich krajów związkowych wprowadziła kalkomanie na hełmach BePo.

Hełmy berlińskiej BePo często malowane były na szaro.

 

Olaf Thiele

 

 .

 

       

 

Sygnatury:

 

   

 

Z siatką maskującą.

 

fot. Militariat

 

Hełm niemiecki wz.40/53, wersja z wywietrznikami.

 

fot. bronislaw36

 

 

 

Hełmy produkcji wojennej (por. wyżej), użytkowane przez formacje policyjne lub BGS, były czasem wyposażane w ramach napraw lub remontów w nowy typ wkładki I. 53 (od 1953 roku) lub we wcześniejsze warianty wkładek. Nie udało mi się ustalić, co było powodem powstania połączenia elementów metalowych wkładki I. 53 produkcji Shubertha (mocowanej do szczytowej

części czerepu) z zespołem pasów nośnych systemu Ridella. Widziałem tego rodzaju wkładki też w powojennych hełmach VDN (ze Schwerte w Westfalii).

Hełmy takie proponuję nazywać "M40-50" (albo odpowiednio M35-50 lub M42-50).

 

Nawiasem mówiąc : nie znalazłem więcej sposobów regeneracji hełmów pochodzenia drugowojennego, niż te wymienione.

 

(Aby mieć pewność: proponuję regenerowane hełmy Wehrmachtu M40 z wymienioną wkładką na I. 53 określać jako M40-53).

 

Olaf Thiele