Najczęściej spotkać można egzemplarze przemalowane oraz ze zmodernizowanym wyposażeniem wewnętrzym i podpinką. Przeróbek dokonywano w Narodowej Fabryce Broni w Sofii (następnie w Kazanlaku). Producent sygnował swoje wyroby owalną pieczęcią (z literami "DVF" w cyrylicy od Darjavna Voenno Fabrika) na wyposażeniu wewnętrznym.

Hełmy malowano na różne odcienie zieleni. Czasami spotkać można egzemplarze z naniesioną tarczą w barwach narodowych (jak na egzemplarzu powyżej).

Poniżej widoczny hełm jasnozielony (najprawdopodobniej stalowy czerep to hełm francuski wz.23, wczesny wariant).

Bułgarskie wyposażenie wewnętrzne, identyczne ja te, zamontowane w hełmie wz.36, mocowane było do czerepu za pomocą najczęściej trzech nitów, których charakterystyczne, widoczne na zewnątrz duże łby pozwalają na pierwszy rzut oka zidentyfikować hełm.

Stosowano skórzaną, dwudzielną podpinkę z klamerką z bolcem, z hełmu wz.36.